چهار خطای مالی رایج در خانواده های جوان

ماهنامه معیشت: در سنین جوانی، زوج ها اغلب نسبت به خطرات آینده بی تفاوت هستند. انرژی و روحیه جوانی باعث می شود دوران بازنشستگی و دشواری های آن از نظر زوجین دور بماند. جوانان آینده را پیش روی خود می بینند و از این رو ترسی درخصوص شرایط احتمالی آنی ندارند. اما مساله نگران کننده این است که ناآگاهی نسبت به آینده، نمی تواند از عواقب عدم برنامه ریزی و غفلت جلوگیری کند؛ چرا که نحوه خرج کردن پول در زمان جوانی و در زمان خردسالی کودکان، شرایط زندگی افراد را در دوره های بعدی و به خصوص در زمان رشد فرزندان تعیین خواهد کرد.

از این زاویه، شناخت خطاهای مالی و اشتباهات پدران و مادران در مدیریت پول، گامی اساسی در پیش گیری از بحران ها و ساختن زندگی موفق در آینده است. موارد زیر از جمله مهمترین خطاهای زوج های وان است که پرهیز از آنها می تواند آینده مالی خانواده را تضمین نماید:

1- خرید خانه ای که از توانایی و نیاز خانواده فراتر است

مسکن از جمله ضروریات هر زندگی است و اهمیت آن پس از تولد فرزندان بسیار افزایش می یابد. مسکنی مناسب، در محیطی مطلوب و برخوردار از فضای کافی در نحوه رشد و تربیت کودک تاثیر بسیار زیادی دارد. به همین جهت زوج های جوان می کوشند با یاری از روش های متفاوت این نیاز اصلی خانواده را برطرف سازند.

یکی از راه هایی که خانواده های جوان برای خرید خانه و تامین نیاز به مسکن مورد استفاده قرار می دهند، تکیه بر وام های خرید است. بانک به صورت معمول براساس دارایی و توانایی فرد، وامی را برای خرید در اختیار او قرار می دهد. اما نکته آنجا است که هر چه میزان این وام بیشتر باشد، طول مدت بازگشت مبلغ قرض گرفته شده و در نتیجه میزان بهره پرداختی بیشتر خواهد شود. امری که می تواند با گذشت سال های جوان مشکلات و بحران مالی قابل توجهی را به وجود آورد.

برای پرهیز از این مساله حتما باید به تناسب میان هزینه های مسکن و درآمد خالص خانواده توجه کرد. در این مسیر، میزان هزینه ماهانه مرتبط با خرید خانه نباید از 30 درصد این میزان فراتر رود و در خصوص وام دریافتی نیز باید با دقت و برنامه ریزی بلند مدت عمل شود. زوج های جوان باید در انتخاب و خرید خانه صرفا بر نیازهای واقعی و نه امیال مرتبط با دیگران توجه کنند. در این صورت، محافظت از منابع خانواده برای سال های آینده ممکن خواهد شد.

2- بی تفاوتی به بدهی ها

زوج های جوان از آنجا که با امید نسبت به آینده نگاه می کنند، اغلب نسبت به بازگشت بدهی های قبلی خود بی تفاوت هستند و پی در پی بر حجم آنها می افزایند. به علاوه در بسیاری موارد از اولویت بندی بازگشت بدهی ها براساس نرخ بهره آنها نیز غفلت می کنند. این مساله نیز به مانند مورد قبل، خطری جدی برای آینده خانواده است زمانی که در طول سالیان بر حجم بدهی ها افزوده شود، بازگرداندن آنها دشوار خواهد بود. به علاوه ورود زوجین به سنین بالاتر و کاهش توانایی کاری و درآمدی آنها نیز بازگشت بدهی ها را کندتر می کند.

در چنین شرایطی ممکن است خانواده در زمانی که باید به استراحت و لذت بردن مشغول شود، بحرانی جدی را تجربه نماید. فرزندان نیز با افزایش سن نیازهای گسترده تری پیدا می کنند که خانواده باید برای تامین آنها از منابع کافی برخوردار باشد. اما وجد میزان زیاد بدهی، منابع موجود را به خود اختصاص داده و از برآورده شدن نیازهای فرزندان جلوگیری می کند.

3- دست کم گرفتن هزینه های آتی فرزندان

والدین در زمان تولد فرزندان بیشتر بر هزینه های مرتبط با خردسالی آنها متمرکز هستند و در بسیاری موارد از هزینه های سال های بعد غافل اند. این در حالی است که هزینه های مرتبط با دوره های بعدی در زندگی فرزندان بسیار بیشتر از هزینه های خردسالی آنها است. کودکان با ورود به سنین نوجوانی حجم بسیار زیادی از پول را از والدین طلب خواهند کرد و این مساله فشار بی سابقه ای را روی خانواده ایجاد می کند.

به طور طبیعی،کودک باید در مدارسی مناسب تحصیل کند، نیاز به کلاس های اضافی و لوازم نوجوانی خواهد داشت، ورود به دانشگاه برای خانواده هزینه بر است و در شرایط کشور ما، ازدواج فرزند نیز باید از سوی خانواده تامین مالی شود. این میزان از نیاز مالی در صورت نبود برنامه ای بلندمدت کمرشکن است.

از این رو والدین برای پرهیز از مواجهه با بحرانی تمام عیار در زمان رشد فرزندان، از همان زمان تولد نسبت به آینده آنها حساس بوده و برنامه ریزی های ضروری را انجام داده باشند. این برنامه می تواند شامل پس انداز منظم، بازگشایی حساب های خاصی برای کودک و با استفاده از ابزارهای سرمایه گذاری باشد.

4- غفلت از پس انداز

تمامی مشکلات بالا را می توان در نهایت منتهی به یک مساله اصلی دانست و آن بی تفاوتی نسبت به اهمیت پس انداز است. بنیاد اقتصادی خانواده به ویژه با گذر از سال های ابتدایی و میانی بر وجوه پس انداز شده و سرمایه گذاری ها استوار است. این موارد تضمین مالی کافی برای تحقق اهداف و برآوردن نیازهای اعضای خانواده را فراهم می کنند. از این رو والدین باید از همان سال های ابتدایی نسبت به مدیریت شرایط اقدام کنند و راه کارهای مناسبی را برای پس انداز کردن بیابند. این کار با برنامه ریزی و اراده جدی به سادگی قابل انجام خواهد بود. در صورت نبود مهارت و تخصص کافی، استفاده از مشاوران مالی نیز در این زمینه راه گشا است.